Pandispanya ülkesinde her kes sorulacak soruyu merak eder. Geceleri gözlerine uyku girmez adeta. Kolay değil üçü bir yerde kazanacaklar.
Neyse şerif’in keyfinin yerinde olduğu bir gün soru gelir.Yoldan yürüyerek gidilir ama yol yok.
Soru dağa taşa duyurulur.Herkes sorunun cevabını bulmaya zorlar kendini. Günler geçer hiç kimse çıkmaz soruyu bilen.
Yani yürüyerek gittiğin yol nasıl yok olur der herkes. Sonra da şerif kadar mı bileceğiz derler.Sorunun cevabını hiç kimse bilemez. Şerif ne bilinmez soru sormuşum diye böbürlenir durur.
Bundan cesaret alan şerif koltuğuna yapışır kalır saatlerce.
Ama yaedımcıları da şerif’in bu saçmalıklarından artık bıkmışlardır. Düşünürler ne yapalım diye. Birinin aklına cin bir fikir gelir.
Oturduğu koltuğa öyle bir yapıştırıcı sürerler ki,buna oturan şerif bir daha koltuktan kalkamaz. Her yere kıçında yağışık koltukla gider. Masal da burada biter….
Keşan'ın Dünyaya Açılan Penceresi
